Bril bepaalt waardering van synodebesluiten

Wat was nu het belangrijkste op de laatste synode van de protestantse kerk op 19 juni 2020? Meer dan ooit merk je dat het antwoord afhangt van het perspectief waarmee je kijkt. Wie zegt het? En in welke omstandigheden? Laat ik een paar fictieve mensen een antwoord in de mond leggen.

Een medewerker van het dienstenapparaat van de kerk: Het belangrijkste was het aannemen van de visienota ‘Van U is de toekomst’, want nu kunnen we een strategische uitwerking maken voor de dienstenorganisatie. En dan weet ik of mijn functie onverkort blijft bestaan.

Een gemeentelid van een kleine plaats: Het besluit om tijdelijke hulpdiensten van emeriti ten minste mogelijk te maken voor twee keer twee jaar. Jammer dat je na twee jaar opnieuw toestemming moet vragen. Maar fijn dat je het vier jaar kunt oprekken. In de praktijk kom je daarmee een heel eind.

Een diaken uit een plaats met veel vermogen: Het besluit om de nota ‘Werkzaam Vermogen’ als intentie te lezen en er niet een landelijk platform aan te koppelen dat revenuen gaat herverdelen. We blijven baas over eigen portemonnee.

Een kerkhistoricus: Het besluit om de kerkelijke pioniersplek Geloven in Spangen in Rotterdam het certificaat ‘kerngemeente’ te geven. Daar kan je dus ambtsdragers die geen predikant zijn doop en avondmaal laten bedienen. Een doorbraak in het kerkrecht, waarmee de protestanten zich verder gaan onderscheiden van rooms-katholieken en orthodoxen.

Een geestelijk verzorger van een zorginstelling: Tja, hoe komt het met mijn band met de protestantse kerk? Als zzp-er mag ik me vrij in de pastorale markt bewegen, maar ik kan geen bijzondere opdracht van mijn kerk, de PKN, krijgen. Dat is lastig omdat het een extra aanbeveling is. Aan de andere kant kan ik me wel onafhankelijk in de markt blijven bewegen.

Een zanger: Fijn, dat men nu al bij het vaststellen van de visienota heeft toegezegd dat er bijzondere aandacht zal zijn voor de uitwerking van zang en liturgie. Dat is toch maar mooi losgepeuterd door een niet doorgezet amendement nu al bij de visienota in te dienen.

Gemeenteleden met andere focus dan de zanger: Oh, heb ik onvoldoende opgelet? Had ik ook een synodelid kunnen vragen om een amendement in te dienen voor mijn passie? Dan hadden we daarmee misschien ook wel een voorschot kunnen nemen op de uitwerking van de visienota.

Een oudgediende in de synode: Eigenlijk best revolutionair dat er twee extra synodeleden komen. Ik ben zelf altijd afgevaardigd geweest vanuit een regionaal principe. En nu komen er op 62 geografische synodeleden 2 bij uit categoriaal pastoraat. Dat zijn dus mensen die niet gekozen worden vanuit een regio, maar op grond van een specialisme. Zoiets zou je eens moeten voorstellen in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden of de Senaat: niet alleen regio-vertegenwoordiging, maar ook kenners van een specifiek vak.

Een vasthoudend gemeentelid uit het westen van de classis die me iedere twaalf maanden belt: Ja, het is er nu dus echt. Een nieuw jaarboekje. De classispredikant zei dat het er aan zat te komen. En nu hield de preses het ineens omhoog tijdens de rondvraag. Nu nog uitvogelen hoe ik het in de vingers kan krijgen.

Een staatkundig geïnteresseerde: Bijzonder, een synode waar je vanaf vier plaatsen vergadert. Ging niet slecht eigenlijk al zaten sommige afgevaardigden aan het begin wat te mopperen. Je ziet dat ook al bij de EU, dat vergaderen vanaf diverse locaties. Zouden we ook op andere terreinen kunnen uitproberen, in de politiek bijvoorbeeld.

Een honkvaste dominee: Oei, die twaalfjarigen-regeling blijft dus. Dus je kan na twaalf jaar worden losgemaakt van je gemeente en op wachtgeld komen. Vervelend. Dat geeft weer allerlei vragen.

Een gepijnigde dominee: Ah, die twaalfjarige-regeling blijft dus. Nog dertien maanden en dan zou ik in beeld kunnen komen.  

Een uitgever van KokBoekencentrum: Mooie synode. Jaarboekje in de camera gehad. En het boekje ‘Kijk op de ziel’ gepresenteerd. Goed voor de afname.

Een mannelijke classispredikant die als locatievoorzitter optrad na afloop: Gelukkig, de stropdas kan weer af.

Een vrouwelijke classispredikant die als locatievoorzitter optrad na afloop: Gelukkig hoef ik geen stropdas af te doen.

Een scriba: Gelukkig, er zijn afspraken gemaakt achter gesloten deuren over een eventuele herbenoeming, nu eerst een paar dagen vrij, want het was een drukke tijd.

Foto's: Boven Jonathan Stam, afgevaardigde vanuit Overijssel-Flevoland (Hasselt) als diaken
Onder ds. Oane Reitsma, afgevaardigde vanuit Overijssel-Flevoland (Enschede) als predikant