Peter R. de Vries

Soms moet je kiezen tussen rechtvaardigheid en leven. Peter R. de Vries heeft die keus vroeg gemaakt; al ver voor 6 juli, toen hij neergeschoten is in Amsterdam. Zijn vader ging hem daarin voor. Die had als lijfspreuk: ‘Liever rechtop sterven dan op de  knieën leven’. Zijn vader zat tijdens de oorlog in het verzet. Hij begreep de journalist Henk van Randwijk, die zei: ‘Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht’. Peter had een eigen variant daarop: ‘On bended knee is no way to be free’. Een tekst van Pearl Jam. Peter had de tekst zelfs op zijn been laten tatoeëren.  

Een Mexicaanse vrijheidsstrijder gebruikte hem eerder. En Franklin Roosevelt, die zelf in een rolstoel zat, ging er mee de oorlog in: ‘Wij, en alle anderen die geloven in vrijheid, zouden liever sterven op onze voeten dan leven op onze knieën’. 

Weinigen van ons zeggen het hem na. Je zal maar een baantje hebben bij een bank; en je bent al blij dat je niet weggesaneerd wordt; dan doe je er het zwijgen toe als je verneemt dat de directie zich de zoveelste bonus heeft aangemeten. Je zal maar een kappersbedrijf hebben en je hebt een klant die rare taal uitslaat; je hebt dan al gauw iets van: even uitzitten, het waait wel over. Peter R. de Vries keek er niet voor weg.

Rechtvaardigheid veronderstelt onafhankelijkheid. Daarom koos hij er in 1991 voor om als zzp-er zijn baan bij de Telegraaf en bij Actueel op te zeggen en eigen teksten te gaan schrijven. Hij toonde moed. Bij zijn reportages over Joram van der Sloot en de moordenaar van Nicki Verstappen Jos Brech kan je nog zeggen dat hij solodaders ontmaskerde. Dat is redelijk veilig. Maar dat was bij mensen als Willem Holleder en Ridoean Taghi anders.

Als u religieus bent, weet u dat rechtvaardigheid belangrijk is. De christelijke levensovertuiging is er op gebaseerd. Christus koos recht als voorwaarde voor leven. Maar verder zijn er weinig mensen die zo’n hoge moraal halen. Peter R. de Vries had dat wel. Toen hij in 2019 hoorde dat hij op de dodenlijst van Taghi stond, bleef hij standvastig. ‘Ik zet door, anders moet ik bij de Libelle gaan werken’, zei hij. We bewonderen hem. We hebben er weinig van dat soort. Vandaar dat sommige mensen zeggen dat de R. in Peter R. de Vries niet staat voor Peter Rudolf, maar voor Peter de Rechtvaardige.