Valentijnsdag

Ik hoorde ooit een dominee bidden. ‘Ik bid u’, zei hij, ‘voor de mensen, die we nog vergeten zijn’. Ik was kwaad toen ik dat hoorde. Hoe kun je nou bidden voor iemand die je over het hoofd ziet, dacht ik. Je moet je afvragen wie het is en zo’n persoon moet je opzoeken. Valentijnsdag is een geschikte dag om dat te doen.

Valentijnsdag is de dag om een ‘Zwartendijkje te maken’. Ik leg dat begrip even uit voor mensen die niet uit Kampen komen. De Zwartendijk is een oude zeedijk. Vroeger, als het stormde, sloeg het zeewater gaten in de dijk. Het water stroomde met kracht het land binnen. Zo ontstond er niet alleen een gat in de dijk, maar ook een gat achter de dijk, in het land. De dijk moest later hersteld worden. In de regel verlegde men de dijk een beetje. Ze  hoefden dan het gat niet opnieuw op te vullen. Zo ontstond er een kronkelige dijk langs kolken. Een romantische dijk. Een pad om met iemand te lopen die je aardig vindt. Maar je kunt ook iemand uitkiezen die je te lang hebt verwaarloosd.

Het is opvallend hoeveel alleenstaanden lijden aan de corona-epidemie. Valentijnsdag leent zich ook bij uitstek voor een ommetje met deze mensen. Een sociale dag dus. De heilige Valentijn, naar wie Valentijnsdag is vernoemd, gaat ons daarin voor. Ik zal u dat verhaal vertellen.

Er was er eens een soldaat. Hij werd verliefd op een meisje. Ze wilden trouwen. Maar keizer Claudius III had ontdekt dat singles betere soldaten waren dan mannen met een vrouw en kinderen. De keizer had soldaten verboden te trouwen.

Het stel zette door. Ze zochten een priester. Ze kwamen uit bij Valentijn. Valentijn besefte dat liefde belangrijker is dan het leven in de eigen bubbel als soldaat. Hij trouwde het stelletje en zegende hen. De keizer kwam dat ter ore. Hij was bang dat er geen rekruten meer zouden komen. Hij beviel daarom de arme Valentijn te doden. Dat gebeurde op 14 februari. De priester stuurde nog een afscheidsgroet naar de dochter van de gevangenisbewaarder, die hem zeer waardeerde. Op het briefje stond een simpel zinnetje: “Van je Valentijn”.

Het is een mooie gedachte dat de priester verder kijkt qua liefde dan de eigen bubbel. Ik begon met de dominee die zijn geweten suste met zijn gebed voor mensen die hij vergat. Ik eindig met een andere dominee. Hij nodigt mensen op Valentijnsdag uit en vormt tweetalletjes van senioren boven de zeventig en jongere mensen ergens tussen de twintig en de veertig. Ze gaan samen op stap. Ze doen een Zwartendijkje. Zo kan het ook, denk ik dan.