De naam ‘Marinus van den Berg’ is een begrip in (oost-) Nederland. Af en toe heb ik (Klaas van der Kamp) contact met hem. Marinus is een schrijver. Hij deelt af en toe een tekst met me. Zoals onderstaande tekst; een mooi doorkijkje in oost-Nederland met passie voor kerken en oecumene.

Plaats van verbinding en ontferming

 

We hadden buiten zullen zitten maar het werd binnen. Daar aan het water dat met hulp van een lineaal vanaf Almelo (open plaats aan de Aa) door het vlakke land – het vlakste deel van Twente – in de richting van Mariënberg is getrokken. Een kanaal is zo anders dan een sloot of een rivier. Een kanaal is meer een naar mensenhand gezette waterstroom. Maar het weer hebben we niet in handen en daarom zaten we binnen.

Vanaf het station Vroomshoop – Geerdijk is opgeheven – liep ik langs dit kanaal. Al snel zag ik de torenspits van de kerk. Het was zes uur en ze luidde het avondgebed. Het was stil al wordt er wel hard gereden op deze rechte weg langs het water. Te voet zag ik heel wat mooie optrekjes met soms mooi verzorgde tuinen. Via de email had ik al vernomen dat we naar de kerk zouden gaan en niet naar de ernaast gelegen kapel waar we buiten zouden zitten. Die kapel is altijd weer een bezoek waard: een oase van stilte met een prachtig uit zicht op natuurreservaat Engbertsdijksvenen. We gingen naar de kerk omdat er regen in de lucht hing.

De kerk zal in november aan de rk eredienst worden onttrokken, maar er zijn daar in Geerdijk mensen die verder denken. Erediensten kunnen er zijn in allerlei vormen en maten. Ze kunnen binnen en buiten gehouden worden. Je kunt van elke dag een eredienst maken door eerbiedig te leven. Je kunt zo God eren. Je kunt de schepping eren – ik schrijf dit op 1 september – de dag die door de paus is uitgeroepen tot de Dag van de Schepping. Je kunt met eerbied lopen – onthaast. Je kunt biddend lopen, mijmerend of af en toe stilstaand om rond te kijken.

Er is veel te zien onderweg. Je kunt van je voettocht een kleine bedetocht maken naar de kapel. Die kapel is altijd open. Ook als de deur op slot is. Dan kun je aan de voorzijde gaan staan en ver voor je uit kijken. Er naast liggen de dierbaren. Voor heel wat mensen is een grafbezoek een troost.

Er zijn ook in Twente heel wat Mariakapellen maar dit is wel de meest opvallende. Niet alleen de architectuur. Maar wie met de mensen van deze kapel praat leert dat het ook een oecumenische kapel is. Het ligt midden in wat je een protestantse streek kunt noemen- er zijn heel wat protestantse kerken in Vroomshoop en Mariënberg – maar juist daar komt het initiatief van de hagepreek weg. Een samenkomen in het open veld.

Kerkmuren kunnen hoge muren zijn en opsluitend , maar het open veld biedt ruimte en verbindt. Dat is een opruiende gedachte als je meer in of-of termen denkt dan in en…en termen. Ik denk dat verbinding het sleutelwoord is voor deze tijd. Werken aan verbinding. Op vele manieren. In Geerdijk heeft een stichting de rk kerk gekocht en daardoor gaat ze toch niet op slot. Ze zal gepast gebruikt blijven worden. Geen wilde feesten heb ik begrepen maar misschien toch een dans door jonge ballerinas om het leven te vieren. Psalm 150 met een dans en met musici en zangeressen , zussen Nijmeijer, zoals die er op zondag 29 augustus waren zou een ware eredienst met een uitnodigende ruimte kunnen zijn.

Het opvallende van de Mariakapel is ook het witgrijze vrouwen beeld waarin een besef schuilt dat Maria niet katholiek was en ook niet protestant maar een joodse vrouw die in de loop van de eeuwen vele ere-titels heeft gekregen zoals Moeder van Barmhartigheid. We hebben niet alleen verbinding nodig maar ook ontferming. Plaatsen die daaraan herinneren zijn heilige plaatsen. Opdat wij mensen van ontferming en verbinding worden.


Marinus van den Berg Rotterdam 1 september 2021

Foto boven: Marinus van den Berg tijdens een oecumenische viering in Wijhe