Foto: Vader en dochter in gebed

8760 uren kerkdienst rond asiel

Het kerkasiel in Open Hof te Kampen duurt op 21 november precies een jaar. Vrijwilligers, predikanten en anderen onderhouden nu al een jaarlang 24 uur 7 dagen per week een eredienst. Het is een ongekende uiting van loyaliteit in de Nederlandse kerkgeschiedenis. Hoewel het nog steeds onzeker is, wanneer het einde van het asiel in zicht kan komen, zijn er nog steeds gemotiveerde vrijwilligers die koffie zetten, die de deur openen ’s nachts, die de dienstdoende pastores gezelschap houden als de trage uren ’s nachts moeten worden ingevuld en die getuigenissen uitwisselen over geloof, solidariteit en liefde. De uitkomst van de verkiezingen eind oktober werpt opnieuw een slagschaduw vooruit. Wat zal de consequentie zijn van de uitslag? Hoe zullen nieuwe bestuurders aankijken bij een kinderpardon en zullen ze bereid zijn om hier gewortelde kinderen een plek te gunnen onder de Nederlandse zon?

Ik heb als classispredikant enkele keren dienst gedaan tijdens het kerkasiel. Omdat ik in de buurt van Open Hof woon, heb ik mijn naam op de app ingevuld in de nachtelijke uren. Voor mij is het makkelijker heen en weer te fietsen dan voor mensen die uit Leeuwarden komen of uit Den Haag, of uit Zeeland, of uit Groningen. Als je één ding kunt concluderen na aan jaar kerkasiel is het wel, dat de voorgangers en de vrijwilligers vanuit het hele land zich melden en vaak intekenen voor meer dan een uurtje kerkgang. Voorbeelden van zes of acht uur zijn geen uitzondering.

Zoals die ene vrijwiliger uit Renkum. Hij vertelde van zijn passie om de familie Babayants een verblijfsstatus te verlenen; en met hen de circa 350 kinderen in vergelijkbare omstandigheden een generaal pardon wordt verleend. Tegelijk – vertelde hij – moet het niet gaan om een geïsoleerde benadering, maar moet de komende asielprocedure voor mensen niet langer duren dan 2 jaar. ‘Ziet de machtige overheid, met een heel deskundig apparaat, geen kans om binnen die periode de procedure af te ronden? Dan volgt in principe ook een verblijfsstatus!’, zo mijmert hij. ‘Maar waarom kans-hebbende asielaanvragers niet meteen een opleiding of werkervaring laten volgen? En, als dit met het huidige oerwoud aan regelgeving niet kan, biedt een AMvB of Noodwetgeving dan uitkomst?’

Je merkt aan de inbreng van vrijwilligers, de overwegingen die zij naar voren brengen, de inhoud van de gebeden, de vrijmoedigheid om liederen te zingen dat er een groot verlangen is naar een structurele oplossing.

Terugkijken op een jaar kerkasiel zijn er 8760 uren eredienst geweest. Duizenden vrijwilligers zijn langsgekomen en hebben iets van de successie invulling gegeven. Onder hen waren bekende Nederlanders, zoals Joris Linssen. Er waren stille getuigen die samen een lint om de kerk heen legden. Er was een plaatselijke harmonie die op een van de nationale feestdagen een ode bracht bij de ingang van het kerkelijk centrum. Er waren koren uit diverse plaatsen. Er waren politici die deels voor de Buhne, deels achter de coulissen hun empathie uitten.

Wie zal zeggen wanneer het asiel kan worden opgeheven? Zal de nieuwe bewindsvoerder een menselijke houding durven aannemen. Laten we het hopen. Laten we er om bidden.

Voor mensen die als voorganger of vrijwilliger een dienst willen volgen: Klik hier.